یخبندان های دیر هنگام از مهمترین فاکتورهای محیطی محدود کننده کشت گیاهان چوبی می باشد. به همین منظور مطالعه ای روی میزان مقاومت به یخ زدگی گیاه چوبی توت آمریکایی با هدف کاربری در فضای سبز شهری در دانشگاه تهران بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. شاخه های یکساله جمع آوری شده طی پانزدهم آذر تا پانزدهم اسفند در فواصل زمانی یک ماه، تحت تیمار دماهای انجماد(5-، 10-، 15-، 20-، 25- و oC 30-) در سرماساز ترموگرادیان قابل تنظیم قرار گرفتند. بین درصد نشت الکترولیت ها و درصد بقاء نمونه ها همبستگی منفی و معنی داری مشاهده شد. با کاهش دمای یخ زدگی، نشت الکترولیت ها در اسفندماه افزایش و درصد بقاء نمونه ها کاهش یافت، اما در سایر ماهها مقاومت بالایی نشان دادند. حداکثر و حداقل کربوهیدرات های محلول در ماه های آذر و اسفند یافت شد و همبستگی منفی بالایی با درصد نشت الکترولیتها داشت. حداقل محتوای پرولین شاخه ها در اسفند ماه ردیابی شد که در این زمان حداکثر نشت یونی و حداقل رشد مجدد در نمونه ها مشاهده شد. با توجه به اینکه خسارت عمده یخ زدگی در این گونه مربوط به ماه اسفند و دماهای کمتر از 21 - درجه سانتیگراد بود، به نظر می رسد درخت توت آمریکایی نسبت به دماهای انجماد مقاوم و یا به نسبت مقاوم است.
