علی خدیوی

در این تحقیق، گلهای شاخه بریده لیلیوم، بلافاصله پس از برداشت به محلولهای نگهدارنده حاوی اسید سالیسیلیک )صفر، 1 / 0 ، 5 / 0 و 1 میلی مولار( و بنزیل آدنین )صفر، 25 / 0 و 5 / 0 میلی مولار( به مدت 24 ساعت منتقل شدند و سپس در محلول حاوی سه درصد ساکارز و در شرایط دما و نور اتاق نگهداری شدند. پس از پژمرده شدن 50 درصد گلچهها، نمونهگیری انجام شد و صفات محتوای کلروفیل، نشت یونی، وزن تر و خشک، درصد ماده خشک برگ و عمر گلجایی اندازهگیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین وزن تر برگ و محتوای کلروفیل در تیمار یک میلیمولار اسید سالیسیلیک حاصل شد، در حالی که تمام تیمارهای بنزیل آدنین باعث کاهش معنیدار وزن تر برگ نسبت به شاهد گردیدند. نتایج نشان داد که افزایش ثبات غشا و کمترین نشت یونی در اثر تیمارهای 5 / 0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و صفر بنزیل آدنین و همچنین 5 / 0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و 25 / 0 میلیمولار بنزیل آدنین به دست آمد. از آنجایی که بالاترین عمر گلجایی در غلظت 1 / 0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و 5 / 0 میلیمولار بنزیل آدنین به دست آمد، این تیمار برای بهبود این صفت توصیه میشود.