1403/09/14
علی خدیوی

علی خدیوی

مرتبه علمی: استاد
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-6354-445X
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 43661256800
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک، گروه مهندسی باغبانی
تلفن: 086-32623022

مشخصات پژوهش

عنوان
تأثیر نانوکیتوزان و عصارۀ گیاهی تیمول بر عمر انباری و برخی خصوصیات پس از برداشت هلو رقم زعفرانی
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
هلو، تیمول، پس از برداشت، عمر انبارمانی، نانوکیتوزان
سال 1397
پژوهشگران بابک ولی زاده کاجی(استاد راهنما)، علی خدیوی(استاد مشاور)، ایمان شهرجردی(استاد مشاور)، رضا رحیمی(دانشجو)

چکیده

میوۀ هلو به دلیل بافت‎ ‎نرم،‎ ‎خاصیت فاسد شدنی بالا و حساسیت‎ ‎فراوان‎ ‎به عوامل‎ ‎قارچی‎ ‎عمر انباری‎ ‎بسیار‎ ‎کوتاهی‎ ‎دارد. از این رو، افزایش عمر انبارمانی آن به شدت احساس می شود. این‎ ‎پژوهش‎ ‎به- منظور‎ ‎بررسی تأثیر پوشش های خوراکی نانوکیتوسان و عصارۀ گیاهی تیمول بر عمر انبارمانی و خصوصیات پس از برداشت میوۀ هلو رقم زعفرانی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل‎ ‎در قالب طرح کاملاً‎ ‎تصادفی‎ ‎با غلظت های مختلف نانوکیتوزان (صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد) و عصارۀ گیاهی تیمول (صفر، 200 و 400 میلی گرم در لیتر) در سه تکرار اجرا‎ ‎شد. پس‎ ‎از اعمال‎ ‎تیمار، میوه ها‎ ‎به‎ ‎سردخانه ای‎ ‎با‎ ‎دمای حدود 5 درجه‎ ‎سانتی گراد منتقل شدند. نتایج‎ ‎نشان‎ ‎داد‎ ‎که غلظت 5/0 درصد نانوکیتوزان و 200 میلی گرم در لیتر تیمول و ترکیب این دو در مقایسه با سایر تیمارها اثر بهتری بر عمر انبارمانی و خصوصیات پس از برداشت میوه ها داشتند، بنابراین تنها این سه تیمار و تیمار شاهد برای تجزیه واریانس و مقایسه میانگین مورد استفاده قرار گرفتند. تغییرات در کاهش وزن، سفتی بافت، فساد، میزان مواد‎ ‎جامد‎ ‎محلول، خواص‎ ‎کیفی و‎ ‎حسی، مقدار کارتنوئید و آنتوسیانین میوه‎ ‎ها در طی 10، 15، 20، 25 و 30 روز انبارداری مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده از این‎ ‎پوشش ها‎ ‎میزان‎ ‎فساد و درصد کاهش وزن میوۀ هلو را‎ ‎در ‎ ‎طی‎ ‎انبارداری‎ ‎در‎ ‎مقایسه‎ ‎با‎ ‎نمونه های‎ ‎شاهد‎ ‎کاهش داده است. میزان‎ ‎سفتی‎ ‎بافت‎ ‎میوه،‎ ‎کارتنوئید‎ ‎و‎ ‎آنتوسیانین‎ ‎در‎ ‎میوه‎ ‎های‎ ‎تیمار‎ ‎شده‎ ‎با‎ ‎پوشش عصاره تیمول و نانوکیتوسان‎ ‎به طور‎ ‎معنی داری‎ ‎بیشتر‎ ‎از میوه های‎ ‎گروه‎ ‎شاهد‎ ‎بود‎.‎ همچنین افزایش میزان مواد جامد محلول در میوه‎ ‎های تیمار شده با پوشش‎ ‎های مختلف در مقایسه با تیمار شاهد کمتر بود. از نظر خواص‎ ‎کیفی و‎ ‎حسی‎ ‎نیز‎ ‎هلوهای تیمار‎ ‎شده‎ ‎با‎ ‎عصارۀ تیمول و نانوکیتوزان‎ ‎بیشترین پذیرش را‎ ‎به خود‎ ‎اختصاص دادند. در‎ ‎بین‎ ‎تیمارهای‎ ‎مختلف‎ ‎عصارۀ تیمول و نانوکیتوزان، غلظت‎ ‎ 200 میلی گرم در لیتر تیمول در ترکیب با 5/0 درصد نانوکیتوزان در بیشتر پارامترها‎ ‎با‎ ‎سایرغلظت ها‎ ‎اختلاف‎ ‎معنی دار‎ ‎داشته‎ ‎و‎ ‎ماندگاری‎ ‎محصول‎ ‎را‎ ‎به صورت‎ ‎معنی داری‎ ‎افزایش داده است.