صنعت تولید سیمان، علیرغم اثرات مثبت اقتصادی و اجتماعی، بهدلیل مصرف منابع اولیه طبیعی، مصرف انرژی و تولید دی اکسیدکربن می تواند پیامدهای محیط زیستی بههمراه داشته باشد. لازم به ذکر است که تولید مواد، بدون در نظر گرفتن پیامدهای محیطی، با نگرش توسعه پایدار سازگار نیست. اگرچه پیشرفت های زیادی در دهه های گذشته از طریق توسعه فناوری حاصل شده است، اما بررسی های لازم در خصوص مواد و سوخت های جایگزین نیز بایستی مدنظر قرار گیرد. صنعت سیمان زابل، از نظر اقتصادی کارآمد محسوب می شود. در عین حال، اطلاعاتی در خصوص پیامدهای محیطی آن موجود نیست. ارزیابی چرخه حیات، روشی جامع برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل ورودی های بالقوه محیطی و پیامدهای تولید یک محصول یا کالا است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات محیط زیستی تولید سیمان خاکستری در کارخانه سیمان سیستان با استفاده از ارزیابی چرخه حیات انجام شد. تجزیه و تحلیل و ارزیابی پیامدهای محیط زیستی این محصول، با استفاده از نرم افزار سیماپرو (نسخه ۹) و پایگاه داده اکواینونت (نسخه ۳،۴) براساس استانداردهای ایزو ۱۴۰۴۰ و ایزو ۱۴۰۴۴ انجام گردید. ۱۸ پیامد میانی با استفاده از شاخص ReCiPe 2016 midpoint H و ۳ دسته پیامد پایانی نیز با استفاده از شاخص ReCiPe 2016 endpoint تعیین گردید. نتایج نشان داد که در بیشتر پیامدهای مورد بررسی، انتشارات مستقیم کارخانه، مصرف سوخت مازوت، پوزولان و برق، بالاترین سهم را دارند. آنالیز حساسیت نیز حاکی از تأثیرگذاری هر یک از موارد مذکور بر پیامدها بود. بدینترتیب که کاهش ۲۰٪ از میزان پوزولان، مازوت و برق، میتواند موجب کاهش میزان پیامدها از قبیل تخریب منابع فسیلی، گرمایش جهانی و سمیت انسانی و اکوسیستمی گردد. میزان پیامدهای پایانی pT ۲۷ بهویژه برای سلامت انسان با میزان 97/2٪ بهدست آمد. مهمترین عامل مؤثر بر پیامد مذکور، مربوط به تشکیل ذرات معلق کمتر از 2/5 میکرومتر بود. نتایج حاصل از انرژیخواهی تجمعی نیز نشان داد، سوختهای فسیلی با 97/89٪ بالاترین میزان مصرف را داشته و سهم سایر منابع ناچیز بود. بهطور کلی نتیجه تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از سوخت های پاک، می تواند موجب کاهش اثرات مصرف سوخت های فسیلی و انتشارات جوی ناشی از فرآیند تولید سیمان شود.