مقدمه: سرمایه اجتماعی مجموعه‌ای از خصیصه‌های محیطی و روابط اجتماعی تعریف شده‌است که موجب دستیابی‌به مقاصد و منافع مشترک در سازمان می‌شود. دانشگاه‌های علوم پزشکی برای تحقق اهداف خود باید از الگوی سرمایه اجتماعی مناسب پیروی کنند. روش‌ها: پژوهش حاضر ازنظر هدف، توسعه‌ای و کاربردی و ازنظر ماهیت داده‌ها، کیفی است. عوامل شکل‌دهنده سرمایه اجتماعی با استفاده از روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری Interpretive Structural Modelling (ISM)))، سطح‌بندی و با استفاده از تحلیل ساختاری (میک‌مک) (MICMAC)) (Cross-Impact Matrix Multiplication Applied to Classification طبقه‌بندی شد. جامعه آماری این تحقیق اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند و برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده‌شد. نمونه‌گیری به روش نظری انجام و تا دستیابی به معیار کفایت نظری داده‌ها ادامه یافت و در مجموع با 15 نفر از اساتید مصاحبه شد. یافته‌ها: ابعاد سرمایه اجتماعی شامل هویت در سطح یک، اعتماد و تعهدات در سطح دو، زبان، شناسه‌ها و فرهنگ مشترک در سطح سه، پیوندهای شبکه‌ای در سطح چهار، پیکره‌بندی روابط شبکه‌ای و سازماندهی مناسب در سطح پنج و هنجارها در سطح شش قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: ابعاد پیکره‌بندی روابط شبکه‌ای، سازماندهی مناسب و هنجارها در خوشه محرک (متغیرهایی با کمترین قدرت وابستگی و بیشترین قدرت نفوذ) قرار گرفتند. پیشنهاد می‌شود دانشگاه در جهت تعریف دقیق هنجارها، ایجاد ساختار منعطف، توسعه پیوندهای قوی‌تر بین افراد، شبکه‌سازی گسترده‌تر، تأکید بر اشتراکات بین افراد، شفاف‌سازی، یادگیری گروهی و ایجاد اعتماد و تعهد بین کارکنان گام بردارد.
