برای موفقیت سازمانها در عصر حاضر، توجه به عوامل نامشهود از اهمیت خاصی برخوردار است. در همین ارتباط، توجه به این عوامل در سازمان های ورزشی که معمولاً از اعتبارات و بودجه دولتی استفاده می کنند، حیاتی است .هدف از این مطالعه، شناسایی و اولویت بندی عوامل بازدارنده انتقال تجربه مدیریتی در فدراسیون های ورزشی ایران و رتبه بندی آنهاست. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، تحقیق کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، پیمایشی- تحلیلی به شمار می رود. در مرحله نخست با مرور تحقیقات پیشین، عوامل بازدارنده انتقال تجربه در چهار بخش فردی، فرهنگی، منابع انسانی و ساختاری-سازمانی شناسایی شدند و اهمیت آن ها با نظر گیری از چهار خبره و با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی محاسبه شد. در مرحله بعد با استفاده از نتایج مرحله اول و طراحی پرسشنامه، ده فدراسیون ورزشی ایران بررسی و با استفاده از روش پرامته فازی رتبه بندی شدند. خبرگان مرحله دوم نیز دو تا چهار نفر از از هر فدراسیون انتخابی بوده اند. یافته های تحقیق نشان داد، از میان عوامل موردبررسی، عوامل ساختاری- سازمانی با 321/0 بیش ترین تأثیر را داشته، عوامل فردی با 314/0 و عوامل فرهنگی با 212/0 در رده های بعدی و عوامل مرتبط با منابع انسانی با 162/0 دارای کمترین تأثیر هستند. همچنین نتایج مرحله دوم نشان از برتری فدراسیون کشتی در برطرف کردن موانع انتقال تجربه دارد، درحالی که فدراسیون شطرنج در بدترین وضعیت است. بازمهندسی فرآیندها در سازمان های ورزشی با دیدگاه تدوین ساختار دانش محور، ایجاد انگیزه و فراهم کردن آموزش لازم برای پرسنل، به کارگیری مدیران و متخصصان مستندسازی تجربیات و سیستم های مدیریت دانش در کنار تدوین شاخص های مرتبط در نظام ارزشیابی عملکرد مدیران و کارمندان می تواند در بهبود وضعیت بسیار مؤثر باشد.
