علیرضا بهرامی

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازیهای بومی و محلی و منتخب دبستانی بر رشد مهارتهادی بنیادی دختران 7ساله شهر تهران می باشد. بدین منظور 45 نفر از کودکان 7 سال به صورت تصادفی از بین نمونه های همگن شده بوسیله پرسشنامه ویژگیهای فردی انتخاب شدند. پس از استفاده از پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000(مهارتهای حرکتی بنیادی، مهارتهای جابجایی و دستکاری) آزمودنیها به شیوه همتاسازی به سه گروه بازیهای منتخب دبستانی، بازیهای بومی ومحلی و بازیهای معمول روزانه تقسیم شدند. سپس به مدت شش هفته و هر هفته دو جلسه بازیهای منتخب دبستانی و بازیهای بومی و محلی اجرا شد. در این مدت گروه دیگر به فعالیتهای معمول خود می پرداخت. در این تحقیق از طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون باگروه کنترل با تعداد دفعات اندازه گیری استفاده شد. از روش های آماری تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه(ANOVA) و همچنین آزمون تعقیبی L.S.D در سطح معنی داری (05/0 = ?) جهت آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بازیهای منتخب دبستانی تاثیر معنی داری بر الگوی جابجایی(03/0=P )، الگوی دستکاری (00/0=P) و رشد حرکتی (031/0=P ) آزمودنیها دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد بازیهای وبومی و محلی تاثیر معنی داری بر الگوی جابجایی دختران دارد(01/0=P). ولی در ارتباط با بازیهای بومی ومحلی و الگوی دستکاری تاثیر معنی داری گزارش نشد(113/0=P ). بدین معنی که بازیهای بومی ومحلی بر الگوی دستکاری دختران 7 ساله تاثیری ندارد. کلید واژه ها: بازیهای بومی ومحلی، بازیهای منتخب دبستانی، مهارت حرکتی بنیادی، مهارتهای جابجایی، مهارتهای دستکاری