1403/10/07
ابوالفضل براتی

ابوالفضل براتی

مرتبه علمی:
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده:
نشانی:
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
تهیه، ارزیابی و بکارگیری جاذب های آگارزی پوشش داده شده پلیمری با حفرات نانویی به منظور خالص سازی نانو محصولات زیستی در ستون جذب بستر توسعه یافته
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
نانوذرات پروتئینی، لاکتوفرین، جاذب دولایه، آگارز-نیکل، تاگوچی
سال 1399
پژوهشگران ابوالفضل براتی(استاد راهنما)، محسن جهانشاهی(استاد راهنما)، روزبه مفیدیان(دانشجو)

چکیده

جاذب ها نقش اساسی در خالص سازی نانو محصولات زیستی ایفا می کنند. به منظور خالص سازی محصولات پروتئینی جاذب دولایه آگارز-نیکل با روش امولسیون سه فازی ساخته شد. برای تثبیت ساختار شیمیایی، جاذب سنتز شده توسط لیگاند شیمیایی Cibacron Blue 3GA عاملدار شد. ذرات جاذب با اندازه 65-300 میکرومتر بدست آمد. به منظور ارزیابی فرایند جذب، نانوذرات پروتئین لاکتوفرین با اندازه 8/188 نانومتر توسط فرایند تصفیه حرارتی تهیه و بوسیله روش تاگوچی بهینه سازی شد. جاذب سنتز شده با استفاده از روش کروماتوگرافی در ستون جذب NBG مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، جاذب دو لایه آگارزی 2LANA-CB3 دارای ظرفیت جذب 49 میلی گرم بر میلی لیتر در pH 2 می باشد که این مقدار با افزایش pH کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان داد، با افزایش غلظت اولیه محلول پروتئینی از 1 تا 4 میلی گرم بر میلی لیتر، ظرفیت جذب افزایش و مقدار بیشینه آن 2/38 میلی گرم بر میلی لیتر جاذب در غلظت 5/0 میلی گرم بر میلی لیتر و درصد جذب آن حدود %74/98 بوده است. مطالعه اثر قدرت یونی نشان داد با افزایش غلظت نمک، ظرفیت جذب از 7/42 تا 3/19 میلی گرم بر میلی لیتر کاهش می یابد. بررسی منحنی رخنه نشان داد، با افزایش غلظت اولیه خوراک ورودی ظرفیت جذب دینامیک بیشتر و با افزایش سرعت ورودی ظرفیت جذب دینامیکی کاهش می یابد. در همین رابطه، در سرعت جریان های بالاتر جاذب دولایه آگارزی نسبت به جاذب تجاری دارای ظرفیت جذب بالاتری بود. مقایسه بین ظرفیت جذب در سیستم بستر توسعه یافته و پیوسته در سرعت جریان یکسان نشان داد میزان جذب تعادلی به ترتیب برابر %13/81 و %65/47 بوده است. بررسی تاثیر جاذب دولایه آگارز-نیکل بر ویژگی های بسط بستر نشان داد که این جاذب نسبت به جاذب تجاری دارای سرعت نهایی و ضریب ریچاردسون-زکی بیشتری است. بررسی تاثیر گرانروی نشان داد که در سرعت یکسان، با افزایش گرانروی جریان ورودی، ضریب بسط بستر افزایش می یابد. همچنین مدل های همدمای جذب لانگمویر و فرندلیچ برای بررسی رفتار هیدرودینامیکی جاذب در فرایند جذب بکار گرفته شد و مدل همدمای لانگمویر با داده های سینتیکی مطابقت خوبی داشت. معادله سینتیکی شبه درجه اول و شبه درجه دوم برای بررسی سینتیک واکنش مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج با معادلات شبه درجه اول برای جذب لاکتوفرین همخوانی بیشتری نشان داد.