نقش خلیج فارس در تعاملات جهانی در گستره تاریخ باعث شد تا همیشه به عنوان یک نقطه کانونی توجه قدرت های فرامنطقه ای را به خود جلب نماید. از زمانی که بیگانگان برای وصول به مقاصد مختلف خود راهی شرق شدند یکی از مناطقی که به صورت جدی مورد توجه و تمرکز آنان قرارگرفت خلیج فارس بود. سفرنامه نویسان بعنوان پیشروان عرصه های اکتشافی نقش مهمی در شناخت و معرفی ویژگی های ایران و همچنین اهمیت و جایگاه خلیج فارس داشتند. در گذر از عصر صفویه به دوره قاجاریه به واسطه سرعت گرفتن تحولات غرب بر تعداد و گستره مطالعات این عناصر افزوده شد. آنچه در این نوشتار دنبال خواهد شد بررسی کمی و در عین حال کیفی میزان و نوع تمرکز کسانی است که در دوره قاجار از ایران دیدن کرده و در این زمینه اطلاعاتی از خود برجای گذاشته اند. بدیهی است چگونگی تمرکز و یا دلایل بی توجهی این افراد به موضوع خلیج فارس از نکات مورد بررسی خواهد بود. بنابراین، سوال عمده این پژوهش این گونه ارایه می شود که سفرنامه های خارجی دوره قاجار، مسایل مربوط به خلیج فارس را چگونه پوشش داده اند؟
