چکیده اشاعه و گسترش دانش در سطح جامعه امکان رشد و تعالی همه جانبه ای را برای اجتماع به دنبال خواهد داشت. در این میان در گذر زمان و با پیشرفت های جدی تری که در عرصه های مختلف دانش پدیدار شد، زبان انتقال این علوم نیز تحت تاثیر این پیشرفت ها دچار پیچیدگی ها و راز و رمزهای مختص خود گردید. از یک منظر این فرآیند طبیعی می نمود؛ چون هر دانشی زبان خاص خود را می طلبید. اما از منظر دیگر بخش عمده جامعه با زبان علوم بیگانه شده و از آن فاصله می گرفتند. لاجرم برای ایجاد پیوند بین لایه های مختلف علمی با بدنه اجتماع بایستی زبانی ساده و بی پیرایش نقش واسط را بین این دو ایفا نماید. مقاله پیش رو ضمن بررسی نگرشی کلی بر آثار دکتر عبدالکریم قریب، اهمیت بخشی از نوشته های ایشان را مورد توجه قرار داده است که با هدف ایفای این نقش واسط، بیان و زبانی ساده و بی آلایش برای اشاعه دانش در بین گروه های مختلف جامعه برگزیده است.
