عباس صارمی

زمینه و هدف: فعالیت بدنی فواید متعددی برای سلامتی دارد، اما ارتباط آن با باروری زنان نامشخص است. با توجه به تأثیرات حیاتی شیوه زندگی بر سلامت باروری زنان، این مطالعه با هدف مقایسه سطح فعالیت بدنی، ترکیب بدنی و مهارتهای روانی زنان بارور و نابارور ایرانی در سال 1400 انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مورد-شاهد است که بر روی 1053 زن بارور (سن: 99/8±5/32 سال و نمایه توده بدنی: 64/3±7/25 کیلوگرم بر متر مربع) و نابارور (سن: 38/5±53/32 سال و نمایه توده بدنی: 6/5±4/26 کیلوگرم بر متر مربع) مراجعه کننده به مراکز ناباروری شش استان (گیلان، مرکزی، همدان، سیستان و بلوچستان، اصفهان و خوزستان) که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. شرکت کنندگان پرسشنامه های خودآزمایی در مورد ویژگی های جمعیت شناختی اجتماعی، شیوه زندگی، فعالیت بدنی، رفتارهای کم تحرک و مهارتهای روانی را تکمیل کردند. ویژگی های آنتروپومتریک و ترکیب بدنی نیز اندازه گیری شد. از آزمون های خی دو، من ویتنی یو و رگرسیون لجستیک چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه، با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1400.050 به تصویب کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسید. یافته ها: زنان بارور در مقایسه با زنان نابارور از سطح فعالیت بدنی (001/0=P)، نمایه توده بدنی (03/0=P) و مهارتهای روانی (006/0=P) بهتری برخوردار بودند. در زنان با سطح فعالیت بدنی متوسط (نسبت شانس 39/1 و فاصله اطمینان 95 درصدی: 077/2 و 933/0 و 07/0=P) شانس ناباروری کاهش می یابد. زنانی که بیش از 300 دقیقه در روز را بدون تحرک می گذرانند،20/1 برابر بیشتر از زنان فعال جسمی دچار مشکلات باروری می شوند (نسبت شانس 20/1 و فاصله اطمینان 95 درصدی: 354/1 و 076/1 و 001/0=P). نتیجه گیری: از آنجا که چاقی، بی تحرکی جسمانی و ناباروری در زنان ایرانی به طور همزمان در حال افزایش است، باید به رفتارهای شیوه زندگی در زنان برای پیشگیری و حتی درمان ناباروری توجه بیشتری شود.