هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین هوازی بر تغییرات قلبی متابولیکی و التهابی ناشی از سکته قلبی در موش صحرایی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر نژاد ویستار دو ماهه سکته داده شدند و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم پس از دوره سازگاری، ایزوپروترنول .)MI+EX( و آنفارکتوس+تمرین هوازی )MI+S( شدند )هر گروه 11 سر(: آنفارکتوس+بی تحرکی 85 میلی گرم در کیلوگرم( به صورت زیرجلدی و در فواصل 24 ساعته به مدت 2 روز به موش ها تزریق شد. آسیب میوکارد ناشی از ( برای یک دوره 10 هفته ای MI+EX نشان داده شد. موش های ST قلبی و افزایش قطعه I ایزوپروترنول با افزایش سطح سرمی تروپونین در شرایط دویدن روی تردمیل قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، یک نمونه وریدی برای تعیین پارامترهای متابولیک جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد C ازجمله آنتی ژن کربوهیدراتی 125 و سیستاتین .)p>0/05( C سیستاتین ،)p=0/03( غلظت آنتی ژن کربوهیدراتی 125 MI+S نتایج: همان طور که پیش بینی می شد، در گروه سطح آنتی ژن کربوهیدراتی 125 MI+EX در گروه ،MI+S بالا بود. برخلاف گروه )p=0/002( I و تروپونین )p=0/01( بهبود یافت. )p=0/ و آزمون ورزشی بیشینه تردمیل ) 01 )p=0/04( C سیستاتین ،)p=0/01( نتیجه گیری: یافته های ما نشان می دهد که تمرین هوازی زود هنگام ممکن است در جلوگیری از تغییرات منفی در پارامترهای مفید باشد. MI عمل کردی، التهابی و متابولیکی مربوط به