قومیت به عنوان یکی از زمینههایی فرهنگی که رفتار فرزندآوری در آن شکل میگیرد، جایگاه اساسی در مطالعات باروری در جوامع چندقومیتی نظیر ایران دارد. این مطالعه با هدف بررسی نگرش جوانان گروههای قومی ایران به فرزندآوری در سال 1398 و با تحلیل ثانویه دادههای پیمایش ملی نگرش جوانان به ازدواج و تشکیل خانواده به تبیین موضوع پرداخته است. جامعه آماری شامل جوانان 18 تا 34 سال مجرد کشور در سال 1398 بوده و با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، نمونهای با حجم 3021 نفر مورد مصاحبه قرار گرفتهاند. اکثر جوانان ایرانی 18 تا 34 ساله تمایل زیادی به ایدهآل دوفرزندی (1/47 درصد) دارند. در میان گروههای قومی مختلف در ایران، جوانان بلوچی با میانگین تعداد ایدهآل 45/2 فرزند، بالاترین تمایل به فرزندآوری و جوانان ترک با میانگین تعداد ایدهآل 77/1 فرزند پایینترین تمایل به فرزندآوری را داشتهاند. تفاوت معناداری در ایدهآلهای فرزندآوری جوانان فارس با جوانان ترک و بلوچ دیده میشود و وضعیت شغلی و میزان دینداری از متغیرهای مهمی هستند که بر ایدهآلهای فرزندآوری جوانان اثرگذار هستند. لذا، قومیت به عنوان سازهای اجتماعی و فرهنگی نقش تعیینکنندهای در شکلگیری رفتارهای فرزندآوری در سیاستهای جوانی جمعیت در کشور خواهد داشت.
