در مطالعهی پیشِرو، با استفاده از بانک اطلاعاتی جامع ساختمانهای مدارس استان مرکزی، منحنیهای تجربی شکنندگی لرزهای برای مدارس مصالح بنایی این استان بر پایهی روشِ توسعه دادهشده توسط محققین قبلی استخراج شد. برای این منظور ابتدا با توجه به انواع مختلف سازههای مدارس تحت مطالعه و فراوانی آنها، گونههای غالب مشخص شد. سپس برای هر یک از مدارس متعلق به هر گونهی تعریفشده، شاخص آسیبپذیری ایرانی با توجه به مشخصات سازه، وضعیت خاک و دیگر عوامل مؤثر با بهرهگیری از روش مورد استفاده توسط سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور به دست آمد. از آنجا که این روش به منحنیهای شکنندگی لرزهای، که از اهمیت راهبردی در تحلیل ریسک زلزله برخوردار هستند، منتج نمیشود؛ شاخصهای بهدستآمده با دو روش اروپاییِ ارزیابی آسیبپذیری لرزهای سازهها یعنی Macroseismic و GNDT II level بررسی شدند. در این مطالعه با تغییر در ساختار روش ایتالیایی GNDT II level و در نظر گرفتن شرایط بازشوهای مدارس مورد مطالعه که تأثیر بسیار زیادی در آسیبپذیری لرزهای ساختمان مدارس دارند، به تولید شاخص آسیبپذیری جدیدی برای مدارس در این روش ایتالیایی اقدام شد. سپس با تبدیل این شاخص جدید به شاخص آسیبپذیری حاصل از روش Macroseismic، منحنیهای شکنندگی لرزهای جدیدی به دست آمد. در گام نهایی، بهمنظور صحتسنجی منحنیهای بهدستآمده، این منحنیها با منحنیهای مشابه حاصل از مشاهدات پس از زلزلههای گذشته در کشورمان مانند زلزلههای سرپلذهاب (سال 1396) و بم (سال 1382)، مقایسه شدند که نتایج، صحت منحنیهای حاصل را تأیید نمود.
