هدف از این پژوهش بررسی استفاده از ابزار آموزش مجازی ، وضعیت اسکلتی-عضلانی و ارتباط آن با فعالیت بدنی دانشجویان طی دوران قرنطینه در زمان شیوع کرونا بود. بدین منظور از پرسشنام ههای نوردیک و بک استفاده شد. 370 دانشجو پس از سپری کردن چهار ماه در قرنطینه خانگی در این پژوهش شرکت کردند و از آزمونهای مکنمار و تیزوج ی و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. دانشجویان در دوران کرونا درد در نواحی آرنج، مچ دست، زانو و مچ پا را بیشتر گزارش کردند و فعالیت بدنی کمی داشتند. میزان استفاده از تلفن همراه و ل پتاپ و استفاده از رسان ههای اجتماعی در دوران کرونا و در وضعیت قرنطینه افزایش داشت. الگوی زمانی خواب دانشجویان پس از شیوع پاندمی کرونا تغییر داشت. استفاده از ابزاری که به نشستنهای طولانیمدت منجر میشود و همچنین تغییر ساعات خواب نشاندهند ۀ تغییر سبک زند گی در اثر بروز بحرانهایی مثل همه گیری بیماری کروناست. فعالیت بدنی کم ، دستکم در کوتاهمدت با آثاری مانند دردهای اسکلتی عضلانی همراه خواهد شد
