این پژوهش با هدف پیش بینی ویژگی های شخصیت براساس دینداری در افراد زن و مرد شهرقم در سال ۱۴۰۱ انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. ابتدا پرسشنامه ها درفضای مجازی در بستر تلگرام و ایتا در اختیار جامعه آماری قرار داده شد و تع داد ۳۶۴ نفر با نمونه گیریدردسترس، به پرسشنامه ها پاسخ دادند. به منظور اجرای پژوهش حاضر از دو پرسشنامه ی ویژگی هایشخصیت نئو فرم کوتاه NEO-FFI مک کری و کاستا و پرسشنامه دینداری گلاک و استارک CRS استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش از روش آمار توصیفی و استنباطی (رگرسیون چندگانه) بااستفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ انجام شد. یافته ها نشان داد که بین بعد روان رنجورخویی با زیرمقیاس هایپیامدی و مناسکی، بعد برونگرایی با زیرمقیاس های عاطفی و پیامدی، بعد گشودگی به تجربه با نمره کلدینداری و زیرمقیاس های عاطفی و پیامدی، بعد انعطاف پذیری با زیرمقیاس های اعتقادی، عاطفی وپیامدی و بعد وجدانی بودن با زیرمقیاس های عاطفی و پیامدی رابطه معناداری وجود داشت. تحلیلرگرسیون نشان داد که نمره کل دینداری پیش بینی کننده ابعاد برونگرایی و وجدانی بودن، زیرمقیاس های عاطفی و پیامدی پیش بینی کننده تمام ابعاد شخصیت به جز روا نرنجورخویی و زیرمقیاسمناسکی پیش بینی کننده ابعاد روان رنجورخویی و انعطاف پذیری می باشند.
