زمینه و هدف: یکی از مهمترین تهدیدهای نوظهور، جرایم تروریستی دیجیتالی به ویژه جرایم تروریستی دیجیتالی علیه تأسیسات هستهای است که امکان ارتکاب پیدا مینمایند. امروزه، گروههای تروریستی با استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی میتوانند به ابعاد عملکرد هراسانگیز خود وسعت بیشتری بخشند. این گروهها با بهرهگیری از رسانههای مختلف و بهویژه اینترنت، پیامهای نفرتانگیز و خشونتآمیز خود را در معرض دید همگان قرار میدهند. از این رو، برای پیشگیری از تهدیدهای ناشی از ناهنجاریهای برآمده از فضای دیجیتالی، تاکنون اسناد متعددی به تصویب رسیده است؛ اما با وجود تنوع این اسناد در نظامهای ملی و بینالمللی، متأسفانه هیچ یک از آنها موجبات تحقق وضعیتی مطلوب در مواجهه با تهدیدهای پیشروی را فراهم نکرده است. روش: این پژوهش با بهرهگیری از منابع کتابخانهای و وبگاهها و استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، درصدد است تا ضمن مطالعه نحوه رویارویی با جرایم تروریستی دیجیتالی هستهای، دستاوردها و رویکردهای حقوقی حاکم بر آن را مورد سنجش قرار دهد. یافتهها و نتایج: کاهش آسیبپذیریها و تقویت امنیت و صلح در مواجهه با تهدیدهای نوظهور و بازیگران جدید و رهایی از جرایم تروریستی دیجیتالی مستلزم پرداختن به مطالعات آیندهپژوهی درباره تأثیر انقلاب اطلاعاتی بر امنیت ملی، تهدیدهای فضای دیجیتالی، ارتقای قابلیتهای فنی و اگاهی عمومی از این تهدیدها و همچنین، بهرهگیری از دانش و اطلاعات در این خصوص است. با این حال، به نظر میرسد که اتخاذ راهبردهای جهانی علیه جرایم تروریستی با پوششدادن به ابعاد متنوع جرایم تروریستی دیجیتالی، به ایجاد عرصهای نوین از تعامل و همفکری نخبگان برای ایجاد صلح و امنیت بینالمللی خواهد شد.
