با آغاز فعالیت های انسان در فضا، مسائلی هم چون حاکمیت، صلاحیت و بسیاری مسائل حقوقی دیگر، تحت بررسی از سوی حقوق دانان قرار گرفت. در حقیقت، از یک سو باید پذیرفت پیشرفت فناوری نم تواند با وجود خلأهای حقوقی صورت پذیرد و از سوی دیگر حقوق همواره به سهولت متحول شده و در معرض توسعه قرار می گیرد. در این راستا گسترش حقوق بین الملل در خصوص حقوق حاکم بر فضای ماورای جو ضروری است. از این رو، حقوق بین الملل فضایی به مثابه جدیدترین شاخه حقوق بین المللی، مفاهیم نوینی را در ارتباط با صلاحیت کیفری ارائه می دهد. بنابراین، در این نوشتار سعی بر آن شده تا ضمن تبیین صلاحیت کیفری در نظام حقوق بین المللی، جایگاه آن را در چارچوب حقوق بین المللی فضایی در موضوعات و مسائل مرتبطی همچون اقتدار فرماندهی، اختیار فرماندهی ایستگاه فضایی بین المللی، اختیارات فرمانده و ایستگاه های فضایی خصوصی در پرتو معاهده فضای ماورای جو سازمان ملل متحد را مورد ارزیابی قرار دهد.
