یکی از برهان هایی که بر اثبات واجب تعالی اقامه شده ، برهان صدیقین است . در این یرهان از مخلوقات و ویژگی های آنها برای اثبات مخلوقات استفاده نشده ، بلکه از خود هستی و وجود ، بر وجود خداوند استدلال شده است . در تقریری که «صدر المتألهین» از برهان صدیقین ارائه داده ، از چندین مقدمه فلسفی استفاده کرده است ، ولی در تقریر مرحوم «علامه طباطبایی» از آن برهان هیچ نوع مقدمه فلسفی ای به کار نرفته است . به عبارت دیگر ، هنگامی که فیلسوف الهی وارد بحث اثبات خدا می شود ، می تواند بدون گذراندن هیچ مسئله فلسفی ، واجب بالذات را اثبات کند . هدف این مقاله ، نقد و تحلیل تقریر مرحوم علامه طباطبایی از برهان صدیقین و ارائه تقریری نوین از آن برهان است.
