سوراخکاری یکی از رایجترین روشهای جراحی بر روی استخوان انسان است که بهمنظور تثبیت استخوانهای شکسته در کنار یکدیگر استفاده میشود. این فرآیند، به دلیل پیچیدگی ماده تحت ماشینکاری و حساسیت آن، بهعنوان یکی از مهمترین روشهای مکانیکی در مهندسی پزشکی شناخته میشود. پلی متیل متاکریلات، به دلیل داشتن خواص مکانیکی مشابه با بافت استخوان، گزینهای مناسب برای جایگزینی استخوان در ایمپلنتهای پزشکی محسوب میشود. افزایش نیروهای سوراخکاری ممکن است به بافت استخوان یا ایمپلنت آسیب زده و مشکلات جدی و جبرانناپذیری ایجاد کند؛ بنابراین، بررسی عوامل مؤثر بر نیروهای سوراخکاری این نوع مواد از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطالعه، تحلیل حساسیت و بهینهسازی نیروی محوری در فرآیند سوراخکاری ارتوپدی با استفاده از ابزارهایی که با نانوپوشش نیترید تیتانیوم (به روش رسوبدهی فیزیکی) پوشش داده شدهاند، مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، ارتقای عملکرد و کارایی فرآیند از طریق بهینهسازی پارامترهایی همچون سرعت دوران ابزار، نرخ پیشروی، قطر ابزار، و استفاده از پوشش نیترید تیتانیوم است. با تحلیل دادههای آزمایشها، آنالیز حساسیت نیز انجام شده است. نتایج نشان میدهند استفاده از ابزارهای پوشش داده شده می تواند منجر به کاهش نیروهای سوراخ کاری شود.
