فناوری جوش لیزری به عنوان یک روش پیشرفته در تولید تجهیزات ظهور کرده است. استفاده از آن در فرآیندهای صنعتی به دلیل مزایایی مانند مصرف انرژی پایین در هر قطعه، کیفیت جوش برتر و پتانسیل بالا برای اتوماسیون است. تقاضا برای جوشکاری ورق های نازک در صنایع مختلف منجر به پذیرش گسترده جوشکاری لیزر شده است. یکی از کاربردهای برجسته جوشکاری ورق های فولادی ضد زنگ نازک است که در تولید ظروف آشپزخانه مانند سینک ظرفشویی استفاده می شود. یکی از جنبه های مهم جوشکاری لیزری، تعیین استحکام جوش است. برای بررسی این موضوع، بررسی پارامترهای موثر بر استحکام جوش ضروری است. بنابراین، این مطالعه بر بررسی اثرات توان لیزر، سرعت لیزر و چرخه وظیفه سیگنال لیزر بر قدرت پیچشی جوش نقطه ای تمرکز دارد. در این مطالعه، جوش نقطهای لیزری بر روی ورقهای 0.7 میلیمتری فولاد زنگ نزن آستنیتی 316 با استفاده از پیکربندی لبههای همپوشانی انجام شد. برای آزمایشها از یک سیستم جوش لیزری فیبر پالسی استفاده شد. این مطالعه به طور سیستماتیک سه پارامتر را تغییر داد: توان لیزر (7، 8 و 9 ولت)، سرعت لیزر (8، 10، و 12 میلیمتر بر ثانیه) و چرخه کار (50، 60، و 70 درصد) برای ارزیابی. اثرات آنها بر عملکرد جوش نقطه ای و سطوح بهینه پارامترها برای مقاومت پیچشی بهینه با استفاده از روش نسبت S/N تعیین شد. برای طراحی آزمایش ها از روش تاگوچی L9 استفاده شد. نتایج حاصل از تستهای گشتاور نشان داد که افزایش سیکل وظیفه پالس و قدرت لیزر، استحکام جوش را افزایش میدهد. در مقابل، تاثیر سرعت لیزر بر استحکام جوش غیرخطی بود. افزایش سرعت در ابتدا استحکام را بهبود بخشید، اما فراتر از یک نقطه خاص، منجر به کاهش استحکام جوش شد.
