1404/09/14
مهدی کاظمی بنچناری

مهدی کاظمی بنچناری

مرتبه علمی: استاد
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-4051-1097
تحصیلات: دکترای تخصصی
شاخص H:
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
اسکولار:
پست الکترونیکی: m-kazemibonchenari [at] araku.ac.ir
اسکاپوس: مشاهده
تلفن:
ریسرچ گیت:

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر تماس اجتماعی (جایگاه انفرادی در مقابل جایگاه دوتایی) و سن مختلف از شیرگیری بر روی عملکرد رشد، سلامت و رفتار گوساله‌های شیری هلشتاین تغذیه شده با برنامه شیر تسریع یافته
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
گوساله شیرخوار، جایگاه گروهی، سن از شیرگیری، اسهال
سال 1403
پژوهشگران مهدی حسین یزدی(استاد راهنما)، مهدی کاظمی بنچناری(استاد مشاور)، مهدی میرزائی (علوم دامی)(استاد مشاور)، محمد آقایی(دانشجو)

چکیده

مطالعه حاضر رابطه متقابل روش جایگاه پرورش (انفرادی در مقابل دوتایی) و سن از شیرگیری (50 روزگی در مقابل 65 روزگی) در گوساله‌های شیری هلشتاین را بیان می‌کند. برای این منظور، 62 رأس گوساله شیرخوار هلشتاین 4 روزه ( 31رأس ماده و 31 رأس نر) با میانگین وزن 11/3 ± 44/39 کیلوگرم به‌صورت تصادفی به چهار تیمار آزمایشی به‌صورت زیر اختصاص یافتند: (1) جایگاه انفرادی و قطع شیر در سن 50 روزگی (IN-WA50)؛ (2) جایگاه انفرادی و قطع شیر در سن 65 روزگی (IN-WA65)؛ (3) جایگاه دوتایی و قطع شیر در سن 50 روزگی (PA-WA50)؛ (4) جایگاه دوتایی و قطع شیر در سن 65 روزگی (PA-WA65). گوساله‌ها بعد از شیرگیری تا روز 80 در جایگاه خود باقی ماندند. ماده خشک مصرفی در کل دوره (4 تا 80 روز) در تیمارهای WA65، تمایل به افزایش داشت (09/0=P). به‌علاوه، وزن بدن برای تیمار مربوطه در80 روزگی بیشتر بود (097/0=P). در کل دوره مصرف خوراک آغازین در تیمارهایی WA50 (06/0=P) و جایگاه دوتایی (09/0=P) تمایل به افزایش داشت. به‌علاوه، میانگین افزایش وزن روزانه (; ADG 06/0=P) و بازده خوراک کل دوره در تیمارهای WA65 تمایل به افزایش داشت (05/0=P). در انتهای دوره، قد از جدوگاه و هیپ برای تیمارهای WA65، بیشتر بود (05/0P<)و طول بدن تمایل به افزایش داشت (09/0=P). امتیاز مدفوع و تنفس تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند، اما روزهای ابتلا به اسهال در تیمار PA-WA50 به‌طور معنی‌داری در کل دوره کاهش یافت (05/0P< ). همچنین در گوساله‌های دوتایی روزهای با امتیاز تنفسی بالا، کم‌تر بود (05/0P<). مدت زمان رفتار خوابیدن (06/0=P) و نشخوار کردن (08/0=P) در کل دوره در تیمارهای دوتایی تمایل به افزایش داشت و برای رفتارهای غیر تغذیه‌ایی تمایل به کاهش داشت (06/0=P)، اما مدت زمان ایستادن در گوساله‌های انفرادی در مقایسه به گوساله‌های دوتایی افزایش یافت (05/0P<). با توجه به کل دوره، غلظت گلوکز سرم در گوساله‌های WA65، بیش‌تر بود (05/0P<)، اما سطح بتاهیدروکسی بوتیرات سرم در کل دوره برای گوساله‌های WA50 بیشتر بود (05/0P<). بر اساس شرایط نتایج به‌دست آمده برای مطالعه حاضر، قطع شیر در سن 65 روزگی در مقایسه با 50 روزگی، سبب بهبود رشد و عملکرد گوساله‌ها شد. همچنین نگهداری گوساله‌ها در جایگاه گروهی، برخی شاخص‌های رفتاری و سلامت را بهبود بخشید. در نتیجه بر مبنای شرایط مطالعه ما، پرورش گوساله‌ها در جایگاه پرورش دوتایی با شیرگیری در روز 65 در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی قابل توصیه است.