یخ زدگی سطوح از جمله یخ زدگی سطوح بالهای هواپیما مشکلات بی شماری را برای فعالیت های انسانی و امنیت انسان ایجاد می کند. برفی بودن جاده ها و بارش برف از عوامل مهم تلفات انسانی روزانه در زمستان است. انباشته شدن بیش از حد یخ به دلیل وزن بیش از حد یخ انباشته شده و تنش های ناشی از چرخه های یخ زدگی باعث آسیب شدید به زیرساخت ها، از جمله ساختمان ها، پل ها، خطوط انتقال، توربین های بادی، پنل های خورشیدی، هواپیماها و سکوهای نفتی دریایی می شود. روشهای سنتی که امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند را میتوان به عنوان روشهای موثر ضد یخ طبقهبندی کرد که شامل یخزدایی مکانیکی، عملیات گرمایش فعال و یخزدایی شیمیایی میشود. اما اغلب دلسرد کننده است، زیرا این روش ها یا گران هستند یا در مورد استفاده از نمک ها و گلیکول های سازگار با محیط زیست نیستند. مشکل یخ زدایی، تحقیقات متمرکز بر درک اصول چسبندگی یخ و رابطه بین چسبندگی یخ و ترشوندگی آب را الزامی کرده است. در این میان سطوح غیرفعال ضد یخ به دلیل اثرات اقتصادی، انرژی و ایمنی آنها برای مقاومت در برابر یخ زدگی و ذوب شدن یخ ها ، توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده اند. سطوح ضد یخ الهام گرفته شده از ساختار های بیولوژیکی با مورفولوژی های مختلف پتانسیل امیدوارکننده ای برای دستیابی به خواص ضد یخ نشان می دهند، اما دوام کافی ندارند، بنابراین روش های پیشرفته تری برای ساخت سطوح ضد یخ قوی مورد نیاز است. در این تحقیق با استفاده از روش دینامیک مولکولی، تاثیر مورفولوژی های مختلف ساختارهای بروفن بر خاصیت آب گریزی و همچنین قابلیت آن برای استفاده در ساختارهای ضد یخ زدگی با استفاده از دینامیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین ساختار های (δ3 , δ4 , δ5 , χ3 , δ6 , β , α , χ2 , χ1 , α2 , α1 , χ4 , β1) ساختار δ3 مناسب تر است.
