امروزه استفاده از فناوری اطلاعت و قابلیتهای هوش مصنوعی، به جهت ارتقای سطح آموزش، بیش از پیش مورد استفادۀ دانشکدههای معماری قرار میگیرد. در این میان، فناوری واقعیت افزوده بیش از همه بهکار میرود. اتخاذ تصمیم درخصوص بهکارگیری این فناوری مستلزم بررسی دقیق ابزارها و روشهای آموزشی موجود و شناسایی چالشهای احتمالی در مراحل مختلف آموزش طراحی است. هدف مقالۀ حاضر، بررسی ضرورت و اثربخشی «فناوری واقعیت افزوده» بر ارتقای سطح کیفی آموزش معماری میباشد. این مقاله در بخش گردآوری دادهها از شیوۀ اسنادی کتابخانهای و میدانی، و در بخش تحلیل دادهها از شیوۀ استدلال منطقی بهرهبرداری میکند. تحقیق حاضر نشان میدهد که این فناوری، در مرحلۀ ایدهپردازی و توسعۀ کانسپت طرح، در ارتباط با جانمایی طرح در سایت و ارتباط طرح با محیط پیرامونی، همچنین در مرحلۀ فهم سازه، بررسی متریالهای گوناگون و شناخت چالشهای تاسیسات الکتریکی و مکانیکی به دانشجویان کمک شایانی میکند.
