منصور عبدی

چکیده مقاله : مقدمه و هدف : ازدواج به عنوان مهمترین و عالی‌ترین رسم اجتماعی برای دستیابی به نیازهای عاطفی افراد همواره مورد تایید بوده است.آموزش پیش از ازدواج، از اولویت‌های اساسی در برنامه های پیشگیری از نابهنجاری‌های فردی - خانوادگی، کاهش میزان طلاق و افزایش رضایتمندی از زندگی زناشویی است. از این رو هدف پژوهش حاضر واکاوی آموزش پیش از ازدواج در افراد متقاضی ازدواج می باشد. روش: این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی و با تکنیک مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختار یافته صورت گرفته است. در این تحقیق از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی و غیر تصادفی استفاده شد. بدین‌منظور و با عنایت به منطق اشباع نظری با 30 نفر از افراد متقاضی ازدواج در فاصلۀ سنی18تا 30 سال مصاحبه انجام گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به ایجاد یک طبقه اصلی به نام «ضرورت آموزش پیش از ازدواج» گردید که این طبقه از 10 طبقه فرعی شامل «ارتباطات»، «باورها و عقاید مذهبی»، «تعهد »، «گذشت و بخشش»، «مهارت حل تعارض‌‌ها/ حل مسأله»، «انصاف»، «مهارت مدیریت منابع مالی»، «عدم دخالت خانواده‌های اصلی/ اطرافیان»، «داشتن هدف در زندگی» و «اوقات فراغت» تشکیل شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل شده به بسیاری از مراکز آموزشی و درمانی کمک می‌کند تا با توجه به عوامل شناسایی شده، برنامه‌های ضروری را در ارتباط با آموزش پیش از ازدواج تدوین کنند. آموزش این عوامل به زوج‌ها، کمک فراوانی به پیشگیری و جلوگیری از شکست‌های زندگی و افزایش کیفیت و رضایت در زندگی آینده زناشویی می‌شود.