هدف اصلی این پروژه تحقیقاتی بررسی وضعیت صنعت نساجی در استان چهارمحال و بختیاری، شناسایی و رتبهبندی موانع توسعه و ارائه راهکارهایی به منظور توسعه این صنعت در استان بوده است. بدین منظور با استفاده از دادههای تولید، اشتغال، ارزشافزوده و مصرف واسطه وضعیت تولید در زیربخشهای صنعت نساجی در استان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. به منظور شناسایی موانع و تنگناهای توسعه صنعت نساجی دو رویکرد کمی و کیفی به صورت همزمان مورد استفاده قرار گرفته است. در رویکرد کیفی نخست با استفاده از روش دلفی موانع توسعه شناسایی شده و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی اهمیت نسبی هر عامل محاسبه شده و با توجه به نتایج به دست آمده راهکارهای عملیاتی ارائه شده است. در رویکرد کمی نیز با استفاده از تحلیل زنجیره ارزش نساجی وضعیت فعالیتها به تفکیک کدهای کالایی در بخش نساجی مورد بررسی قرار گرفته و حلقههای دارای ارزشافزوده بالا و مفقوده در استان شناسایی و معرفی شدهاند.
