هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی ماجراجویانه از طریق برندسازی ورزشهای ماجراجویانه در استان چهارمحال و بختیاری است. این پژوهش یک پژوهش اکتشافی است که بهصورت کیفی انجام شد. محیط پژوهش نخبگان علمی- دانشگاهی (اعضاء هیئتعلمی دانشگاهها در موضوع) و نخبگان اجرایی (مدیران و مسئولان گردشگری و ورزش و فعالان حوزه گردشگری ورزشی) بودند. مشارکتکنندگان در پژوهش نیز بهصورت نمونهگیری هدفمند تا مرز اشباع (16 نفر) انتخاب شدند. دادهها از مطالعات نظری و پیشینه پژوهش و همچنین مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند جمعآوری گردید. جهت تجزیهوتحلیل دادهها نیز از کدگذاری سه مرحلهای در تئوری زمینهیابی با رویکرد اشتراووس و کوربین استفاده گردید. روایی و پایایی متناسب با ممیزی تحقیقات کیفی (اعتبارپذیری، انتقالپذیری، تائید پذیری، اطمینانپذیری) صورت گرفت. کد حاصل از مصاحبهها و پیشینه پژوهش تعداد 744 کد باز بود که بعد از ترکیب و ادغام کدها و همچنین حذف اشتراکات؛ تعداد 121 کد باز، و سپس 27 کد محوری و درنهایت در مدل6 گروه 1) شرایط علی (نیاز جامعه به ورزش، تفریح و گردشگری، موقعیت جغرافیایی استان و ...)، 2) شرایط زمینهای (قوانین و مقررات، تحقیق و پژوهش، و..)، 3) شرایط مداخلهای (سیاستگذاری، مشارکت اجتماعی، مدیریت زیرساختها، ذهنیت برند سازی و ...)، 4) راهبردها (بازاریابی، برگزاری رویدادهای شاخص، ایجاد هویت منحصربهفرد از برند استان، اعتمادسازی، کیفیت خدمات و ..)، 5) پیامدها (منافع اقتصادی، اجتماعی و منافع فرهنگی) و 6) پدیده محوری (توسعه گردشگری از طریق برند سازی ورزشهای ماجراجویانه، تبدیل استان به یک هدف بالقوه برای گردشگری، ایجاد فرهنگ گردشگر پذیری و فرهنگسازی و ایجاد هویت منحصربهفرد از برند استان) قرار گرفتند. در نتیجه پیشنهاد می گردد جهت توسعه گردشگری از الگوی پیشنهادی و راهکارهای ارائه شده نظیر ارائه یک بسته خدماتی مبتنی بر ورزش های ماجراجویانه و همچنین توسعه زیرساخت ها و مکانسازی استفاده شود.
