کریم زهره وندیان

استعدادیابی ورزشی فرآیندی حیاتی است که موفقیت آتی ورزشکاران و سازمان های ورزشی را تعیین می کند. علیرغم به رسمیت شناختن مدیریت دانش و محیط سازمانی به‌عنوان عوامل حیاتی در توسعه استعدادهای ورزشی، خلأ در درک چگونگی تعامل و تأثیرگذاری این عناصر بر یکدیگر برای بهینه‌سازی پرورش استعداد وجود دارد. در این راستا، هدف تحقیق بررسی تاثیر مدیریت دانش و محیط نهادی بر توسعه استعدادیابی ورزشی در استان مرکزی است. روش تحقیق کمی و به لحاظ هدف کاربردی است که به صورت پیمایشی انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه مدیریت دانش نیومن و کنراد (1999)، پرسشنامه محیط نهادی روکس و کورتز (2012) و پرسشنامه استعدادیابی ورزشی الریک روجر (2010) بود. افرادی به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در زمره خبرگان و نیز فعالین حوزه استعدادیابی ورزشی باشند. روش نمونه گیری به‌صورت هدفمند در دسترس بود.در نهایت از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد پی ال اس (نسخه 4) استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیریت دانش با ضریب مسیر 445/0 بر توسعه استعدادیابی ورزشی اثرگذار است و محیط نهادی بر استعدادیابی ورزشی تاثیرگذار است و میزان این رابطه 402/0 است و همچنین محیط نهادی بر مدیریت دانش با ضریب 704/0 تاثیرگذار است و مدیریت دانش بر توسعه استعدادیابی به‌واسطه محیط نهادی با ضریب 402/0 تأثیر دارد. در نتیجه به وجود آوردن زیرساخت‌های لازم در حوزه ورزش در بخش‌های مختلف برای رشد نحوه مدیریت استعدادیابی است و نیازمند اختصاص بودجه کافی برای آن می‌باشد و البته نقش مدیران نهادهای ورزشی برای جذب بودجه از راه‌های مختلف و ساخت اماکن مهم می‌باشد.