امروزه گردشگری به عنوان صنعتی قوی و با اهمیت شناخته شده است. ورزش نیز ازجمله فعالیت هایی است که علاقهمندان بسیاری را دارد. پیوند میان این دو گردشگری و ورزش شکل جدید از گردشگری به نام گردشگری ورزشی است که پدیدهی جذابی بوده و اثرات مثبت بسیاری دارد. گردشگری ماجراجویانه جزء یکی از بخشهای گردشگری است که عواید بسیاری را برای دنیای اقتصاد به دنبال دارد. ازآنجا که استان چهارمحال و بختیاری پتانسیلهای بسیاری برای توسعه اینگونه گردشگری و برندسازی آن دارد؛ لذا هدف این پژوهش توسعه، شناسایی و تدوین مدل توسعه گردشگری ورزشی ماجراجویانه در استان چهارمحال و بختیاری است. این پژوهش از نوع توسعه ای و کاربردی به روش کیفی انجامگرفته است. برای جمعآوری دادههای پژوهش از نمونهگیری نظری و مصاحبه عمیق با خبرگان امر به تعداد 16 نفر انتخاب شد. کدگذاری سه مرحلهای در تئوری زمینهیابی با رویکرد اشتراووس و کوربین استفاده گردید. روایی و پایایی متناسب با ممیزی تحقیقات کیفی(اعتبار پذیری، انتقالپذیری، تائید پذیری، اطمینانپذیری) صورت گرفت. کد حاصل از مصاحبهها و پیشینه پژوهش تعداد 744 کد باز بود که بعد از حذف اشتراکات؛ تعداد 121 کد باز، 27 کد محوری و درنهایت در مدل 5 گروه 1) شرایط علی(نیاز جامعه به ورزش، تفریح و گردشگری، موقعیت جغرافیایی استان و...) ، 2) شرایط زمینهای (قوانین و مقررات، تحقیق و پژوهش و...) ، 3) شرایط مداخلهای (سیاستگذاری، مشارکت اجتماعی، ذهنیت برند سازی و...) ، 4) راهبردها (بازاریابی، برگزاری رویدادهای شاخص، ایجاد هویت منحصربهفرد از برند استان و...) ، 5) پیامدها (منافع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و...) و در مدل پدیده محوری(توسعه گردشگری ورزشی از طریق برندسازی ورزشهای ماجراجویانه) در نظریه اشتراووس-کوربین قرار گرفتند. مدل حاضر میتواند دیدگاه روشنی به تصمیمگیرندگان استان چهارمحال و بختیاری در مورد توسعه گردشگری با استفاده از ظرفیتهای گردشگری ورزشی ماجراجویانه استان بدهد تا استان را به یک برند و مقصد بالقوه در این زمینه برای مردم ایران و جهان تبدیل نماید.
