نظریۀ پیرامتنیت، به همه عناصری میپردازد که بیرون از متن اصلی اند، اما در درک و تفسیر آن نقش مهمی دارند؛ مثل عنوان، مقدمه، پیشگفتار، یا حتی طرح جلد کتاب. ژنت میگوید این عناصر در آستانه متن قرار دارند و مثل پلی هستند میان نویسنده و خواننده. به زبان ساده، پیرامتن همان چیزی است که پیش از خواندن متن به ما جهت میدهد و انتظار ما را از خواندن شکل میدهد. عنوان، یکی از عناصر اساسی پیرامتن، نقشی تعیینکننده در هدایت خوانش، تأویل و دریافت متن دارد و میتواند چشمانداز فکری شاعر را آشکار سازد. پژوهش حاضر با رویکردی تطبیقی و در چارچوب نظریه پیرامتنیت ژرار ژنت، به بررسی کارکرد و نقش عنوان در اشعار احمد شاملو و لویی آراگون میپردازد تا ضمن تحلیل ساختار، معنا، و دلالتهای عناوین، تأثیر آنها بر خوانش شعر و میزان تأثیرپذیری شاملو از آراگون بررسی شود. یافتهها نشان میدهد که عناوین هر دو شاعر از تنوع ساختاری و معنایی چشمگیری برخوردارند؛ با این تفاوت که در اشعار شاملو، عناوین بیشتر به سوی بازنماییهای موضوعی و صریح گرایش دارند، در حالی که در اشعار آراگون بسامد عناوین استعاری و نمادین بالاتر است. بررسی تطبیقی نشان میدهد که شاملو در انتخاب عناوین، هرچند از برخی رویکردهای شاعران اروپایی از جمله آراگون الهام گرفته، اما از تقلید محض پرهیز کرده و به استقلال سبکی و خلاقیت زبانی خویش وفادار مانده است. این پژوهش در نهایت می کوشد تا از خلال تحلیل پیرامتنی، به درکی ژرفتر از ارتباط میان عنوان و متن دست یابد. این پژوهش شامل چهار فصل است که در فصل نخست، کلیات پژوهش بیان شده است و در فصل دوم چهار چوب نظری پژوهش و توضیحاتی در خصوص زندگی و شعر شاملو و آراگون آورده شده است. در فصل سوم پژوهش به بررسی عنوان سرودههای این دو شاعر پرداخته شده است. در چهارم یعنی فصل پایانی نیز نتایج تحلیلها و بررسیها به سمع و نظر مخاطبان خواهد رسید.
