روایت یک ویژگی عام انسانی است .این ویزگی در حیات فردی و جمعی انسان حضور دارد.او پیوسته در درون و بیرون خویش مشغول روایت است.این میل البته در وجود شاعران و نویسندگان که در عالم بی منتهای تخیل سیر می کنند شدت بیشتری دارد.بخشی از عظمت ادب فارسی مدیون منظومه های روایی است. تمایل به روایت در شعر فارسی چندان قوی است که به منظومه های روایی منحصر نشده بلکه به سایر قالب های شعر فارسی نیز سرایت کرده است. مولوی یکی از شاعرانی است که علاوه برسرودن منظومه روایی غزل روایی نی سروده است.
