سعذی از شاعرانی است که شعر او به فرم دستور زبان فارسی بسیار نزدیک است اما با این حال جنبه های مختلف دانش بلاغت و به ویه دانش معانی در شعر او رعایت شده است . در این پایان نامه تلاش شده است رویکرد بلاغی بحث مسند و مسند الیه از مباحث اساسی علم معانی مورد تحقیق قرار گیرد . نتایج این تحقیق نشان می دهد که سعدی با جابجایی مسند و مسند الیه و تقدیم و تأخیر آنها بر رسایی سخن خود افزوده است . همچنین حذف مسند الیه و مسند و ذکر آنها و معرفه و نکره بودن آنها در این پایان نامه بررسی شئده است .
