امروزه مبدل های افزاینده منبع امپدانسی به علت پایداری بالا در مقابل تنش های الکتریکی مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. این مبدل ها با ترکیبی از مبدل های منبع ولتاژی و مبدل های منبع جریانی پیشنهاد گردیدند، که ویژگی های هر دو نوع مبدل از نظر ساختار منبع ورودی را شامل می شوند. مبدل های منبع ولتاژی پایداری خوبی در مقابل اسپایک های ولتاژ دارند ولی ورودی این مبدل ها در مقابل اتصال کوتاه شدن احتمالی مدار، جریان زیادی را از خود عبور می دهند. این جریان بالا موجب آسیب دیدن منبع و قطعات نیمه هادی می گردد. پس از آن با قرار دادن سلف در سمت ورودی، مبدل های منبع جریانی مطرح گردیدند. پایداری مناسب در مقابل اسپایک های جریان و اتصال کوتاه شدن احتمالی مدار از ویژگی های مبدل های منبع جریانی می باشد. ورودی مبدل های منبع جریانی هیچ گاه نباید در حالت مدار باز قرار بگیرند، چرا که سلف باید همیشه مسیری برای عبور جریان خود فراهم کند. فکر طراحی مبدلی که هم از سلف و هم از خازن در سمت ورودی مدار استفاده کند، اساس طراحی مبدل های منبع امپدانسی گردید. از ویژگی بارز این مبدل ها این است که سلف ورودی با مدار سری نمی باشد و از طرفی خازن سمت ورودی نیز با مدار موازی نمی گردد. در مبدلهای کلیدزنی، افزایش فرکانس کلیدزنی به منظور کاهش حجم المانها مطلوب است اما با افزایش فرکانس کلیدزنی، تلفات کلیدزنی و نویز EMI افزایش مییابد. برای رفع مشکلات فوق، مبدلهای کلیدزنی نرم مورد استفاده قرار میگیرند. در این پژوهش سعی می شود با ترکیبی از تکنیک ها، مبدل منبع امپدانسی با کلید زنی نرم، ریپل پایین جریان، فرکانس، بهره ی ولتاژ و راندمان بالا ارائه گردد. از سلف های کوپل شده برای کنترل استرس های ولتاژ و جریان و افزایش بهره ولتاژ مدار استفاده می شود. همچنین با توجه به جریان نشتی، حجم، وزن و هزینه بالای ترانسفورماتورها، مبدل به صورت غیر ایزوله طراحی گردیده است
