خوردگی تنشی شیمیایی (SCC) نوعی شکست مکانیکی در قطعه است که در اثر اعمال همزمان تنش در حضور ماده شیمیایی رخ میدهد. این موضوع در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی یکی از عوامل مهم انتخاب مواد مهندسی بوده و انتخاب نامناسب مواد میتواند منجر به بروز شکست در تجهیزات و بروز حوادث گردد. ممکن است قطعات فلزی تحتتأثیر خوردگی تنشی شیمیایی (SCC) از نظر ظاهری هیچگونه خوردگی یا واکنش شیمیایی ملموسی نداشته باشند؛ اما با بررسیهای میکروسکوپی میتوان ایجاد ترکهای ریز را شاهد بود. در این پژوهش تأثیر متانول بر تخریب آلیاژ فولاد کربنی A106 در مجاورت متانول در دو شرایط ساکن و سیال بررسی شده است. در هر دو گروه، قطعات بعد از 720 ساعت مجاورت قطعات فولاد کربنی با متانول بروز شکست و ایجاد SCC مشاهده شده است با این تفاوت که ساختار ترکها از نظر شکل گسترش، عمق و پهنا در قطعات در متانول ساکن بیشتر بوده است. به نظر میرسد مجاورت با متانول سیال، فرصت کافی برای واکنشهای فیزیکی و شیمیایی ایجاد نشده و طول ترکها و عمقها کمتر شده است. بررسی نتایج حاصله توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نیروی - روبشی انجام شده است.
