محلولهای آبی هیدروژن پراکسید با غلظتهای گوناگون، دارای معایبی از قبیل قابلیت انفجار، خورندگی، فعالیت ضعیف در حلالهای آلی و غیره میباشند. لذا سنتز اکسیدکنندههای قوی و مناسب جهت جایگزین کردن هیدروژن پراکسید بسیار مهم میباشد. در سالهای اخیر دی هیدروپراکسیدهای دوقلو به دلیل دارا بودن خواص ضدمالاریایی مورد توجه بودهاند.
