ادیان الهی در طول تاریخ، یکی از مهمترین عوامل شکلدهنده به هویتهای فردی و اجتماعی انسان بودهاند و تأثیر عمیقی بر ساختارهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جوامع برجای گذاشتهاند. در میان این ادیان، اسلام و مسیحیت بهعنوان دو دین بزرگ ابراهیمی، نقش برجستهای در هدایت اخلاقی و اجتماعی جوامع بشری ایفا کردهاند. پژوهش حاضر با رویکردی تطبیقی به بررسی شباهتها و تفاوتهای دیدگاههای اجتماعی اسلام و مسیحیت میپردازد و میکوشد به این سوال پاسخ دهد که شباهتها و تفاوتهای دیدگاه اسلام و مسیحیت در زمینه عدالت اجتماعی، فقر، خانواده و نقش زنان در نظامهای اجتماعی چگونه قابل تحلیل و تبیین است؟ یافتههای پژوهش نشان میدهد که اسلام و مسیحیت در مبانی توحیدی، هدفهای اخلاقی و آرمان عدالت اجتماعی اشتراکهای قابلتوجهی دارند. هر دو دین، عدالت را اساس حیات انسانی دانسته و بر رعایت حقوق افراد و رفع تبعیض تأکید دارند. با این حال، رویکرد اسلام به عدالت بیشتر جنبه اجتماعی و ساختاری دارد و بهصورت الزام دینی و حکومتی مطرح میشود، در حالیکه در مسیحیت عدالت غالباً در سطح فردی و اخلاقی معنا مییابد و به محبت، بخشش و نوعدوستی وابسته است. این تفاوت نگرش، بازتابدهنده دو نظام فکری متفاوت است: اسلام که عدالت را در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی نهادینه میسازد، و مسیحیت که عدالت را امری درونی و مبتنی بر ایمان و عشق به انسان میبیند.
