سید حمید هاشمی

روش تقویت و مقاوم سازی با استفاده از ورقه های پلیمری مسلح کربنی ( CFRP ) یکی از مناسبترین روش های تقویت می باشد. بنابراین لازم است که رفتار ورقه های پلیمری مسلح کربنی ( CFRP ) در مقاوم سازی سازه ها ارزیابی شود تا از تمام پتانسیل آنها در مقاوم سازی استفاده گردد. بعضی تیرهای بتن مسلح دارای ضعف برشی بوده و نیاز به تقویت دارند که این ضعف ها ممکن است به دلیل ناکافی بودن آرماتورهای برشی، کاهش در سطح مقطع آرماتورها به دلیل خوردگی، افزایش میزان بارهای سرویس، و نقص های طراحی و ساخت باشند. لذا در این پایان نامه به بررسی تقویت برشی با ورق CFRP پرداخته شده است و در آن پارامترهای موثر در تقویت برشی را به روش اجزای محدود و به کمک نرم افزار تفاوت همچنین و تیر محور به نسبت الیاف زاویه و ضخامت ،جهت تاثیر چون 6.12.3 نسخه ABAQUS استفاده از الیاف یک جهته و دوجهته مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش پس از تکمیل فرآیند صحت سنجی مدل در نرم افزار ABAQUS و مقایسه با نتایج آزمایشگاهی، ابتدا تیر بتنی سراسری در سه حالت مختلف با FRP یک جهته با ضخامت 0.13 و 0.26 و 0.34 و زوایای مختلف 0 و 45 و 90 مقاوم سازی و ملاحظه گردید که استفاده از الیاف یک جهته در بهترین حالت باعث افزایش ظرفیت باربری به میزان 03 % نسبت به حالت تیر بدون مقاوم سازی میگردد سپس از الیاف دو جهته ضربدری (° 45 , ° 135 ) استفاده، که در بهترین حالت % 50 افزایش ظرفیت باربری نسبت به تیر بدون مقاوم سازی ملاحظه و در مقایسه با الیاف یک جهته % 12 بهبود وضعیت باربری مشاهده شد. و در ادامه میزان لغزش میلگرد برای حالتهای مختلف مقاوم سازی نیز ارزیابی و ملاحظه گردید که کمترین میزان لغزش در حالت مقاوم سازی چهار طرفه می باشد. سپس جهت بررسی پدیده جداشدگی و با تغییر رفتار سطح تماس بین FRP و تیر و استفاده از المان چسبنده ( cohesive-contact ) موضوع جدا شدگی ورق مورد بررسی قرار گرفت وجدا شدگی ورق از سطح تیر در محل تکیه گاه میانی، در یال فوقانی و در محل اعمال بار، در یال تحتانی رخ داد و مسیرترک ها نیز از محل تکیه گاه میانی به طرف نقاط اعمال بار متمرکز گسترش پیدا کرد.