این پژوهش باهدف طراحی و اعتبار یابی الگوی آموزشی مبتنی بر فناوری کمکی و تأثیر آن بر میزان انگیزش پیشرفت تحصیلی و رضایت تحصیلی دانش آموزان با آسیب های جسمی – حرکتی در درس زبان انگلیسی انجام گرفت. در راستای دستیابی به هدف پژوهش، از روش ترکیبی، از نوع اکتشافی متوالی استفاده شد. در بخش کیفی پژوهش، از روش تحلیل محتوای استقرایی و در بخش کمی، از طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون استفاده گردید. به منظور بررسی اعتبار درونی الگوی پیشنهادی از پرسشنامه استفاده شد. برای بررسی روایی محتوایی پرسشنامه و معیارهای آن از شاخص نسبت روایی محتوایی استفاده شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 91/0به دست آمد. نتایج اعتباریابی درونی نشان داد که تمام معیارهای الگوهای پیشنهادی میانگین بالای 3 را کسب کرده اند و به عبارتی می توان گفت الگوهای پیشنهادی از دیدگاه متخصصان مورد تأیید است. همچنین نمونه در بخش اعتباریابی بیرونی 16 نفر از دانش آموزان با آسیب جسمی-حرکتی پایه هفتم در سال تحصیلی 98-1397 بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد. نتایج پژوهش بررسی اعتباریابی درونی الگو نشان داد اندازه آزمون تی برای همه سؤالات مثبت و معنی دار است. همچنین نتایج به دست آمده از تحلیل داده های مربوط به فرضیه های پژوهش نشان داد که پس از حذف اثر پیش آزمون (میانگین تعدیل شده) بین میانگین نمرات انگیزش پیشرفت تحصیلی و رضایت تحصیلی دو گروه در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداری مشاهده می شود (001/0 p<). با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت الگوی آموزشی مبتنی بر فناوری کمکی برای آموزش درس زبان انگلیسی برای دانش آموزان با آسیب های جسمی-حرکتی مؤثر است.
