در این پژوهش، میدان جابه جایی سطح آزاد زمین براثر نابه جایی گسل در نیم فضای همگن ارتجاعی با روش المان محدود بررسی شده است. مرزها بر روی نتایج حاصل از روش المان محدود تاثیر شایانی دارند، به ویژه اگر دامنه مسئله دارای مرزهایی بی نهایت باشد. بنابراین باید تدابیر مناسبی برای افزایش کارایی و دقت روش اندیشیده شود. برای دستیابی به نتایج جامع در این زمینه، مدل سازی مرزها در این مقاله با دو رویکرد انجام شده است. رویکرد اول از المان های رایج برای مرزها استفاده می کند، اما رویکرد دوم از المان های نامحدود بهره می جوید. برای راستی آزمایی نتایج، هر مسئله با چند شبکه گوناگون بررسی شده است و همچنین پاسخ های عددی با نتایج روابط تحلیلی اوکادا مقایسه می گردد. در کنار اثرات نوع مدل سازی مرزها، تاثیر شبکه نیز دیده شده تا بتوان بر این اساس به رویکرد مناسب مدل سازی که با تعداد المان کمتری منجر به نتیجه مطلوبی می شود، دست پیدا کرد. در روند مدل سازی برای شبیه سازی نابه جایی گسل، از المان های تماسی استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از المان نامحدود نه تنها برای مسائل نابه جایی لازم است بلکه موجب افزایش کارایی و دقت روش المان محدود می شود، به گونه ای که با شبکه های درشت تر می تواند به نتیجه مناسبی منجر شود.
