گل آهار به‌عنوان یکی از گیاهان زینتی پرکاربرد متعلق به خانواده کلاپرک سانان است که دارای گل‌های رنگارنگ است. آهار از جمله گل‌های تابستانه می‌باشد که در حاشیه‌کاری، باغچه و گاهاً به‌عنوان گل بریدنی استفاده می‌شود. همچنین این گل به‌دلیل طول دوره گلدهی طولانی که از اواخر بهار تا اواسط پاییز ادامه دارد و نیز تحمل آن به خشکی و گرمای زیاد، از ارزش بالایی در فضای سبز برخوردار است. افزودن اصلاح‌کننده‌های آلی مانند بیوچار به خاک می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر جهت بهبود ساختمان خاک و رشد گیاهان زینتی بکار گرفته شود. این تحقیق به‌منظور بررسی اثر احتمالی مفید بودن استفاده از بیوچار و اسید هیومیک بر خصوصیات رشدی گل آهار در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشگاه اراک انجام شد. این پژوهش به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. در این آزمایش سطوح بیوچار (صفر، 20 و 40 گرم در کیلوگرم خاک گلدان) و اسید هیومیک (صفر، 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر) و به‌صورت محلول‌پاشی در شرایط نرمال (بدون اعمال تنش خشکی) بود. صفات مورد ارزیابی شامل صفات رشدی از جمله تعداد برگ، طول برگ و ارتفاع ساقه و صفات فیزیولوژیکی این گل از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، نشت یونی و پرولین اندازه-گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که هیچ‌کدام از تیمارها به‌جز سطوح بیوچار معنی‌دار نگردیدند. سطوح بیوچار تأثیر منفی بر تعداد برگ داشت و با افزایش مقدار بیوچار تعداد برگ کاهش پیدا کرد. بنابراین استفاده از محلول‌پاشی بیوچار و اسید هیومیک چه به‌صورت تنها و چه در ترکیب به یکدیگر در این گل توصیه نمی‌شود.
