پس از گسترش فشارهای قریش بر مسلمانان در سالهای اولیه دعوت عمومی پیامبر (ص)، گروهی از مسلمانان در سال ششم هجری به دستور پیامبر (ص) به حبشه هجرت کردند و در آنجا در سایه حکمران مسیحی آن دیار، برای مدت زمانی طولانی با آرامش به حیات خود ادامه دادند و توانستند بدون آزار و شکنجه و در کمال آزادی به مناسک اسلام عمل کنند. بعضی از محققان علت مهاجرت مسلمانان به حبشه را حفظ مسلمانان از گزند و آزار مشرکان قریش برشمردهاند و برخی، گسترش اسلام و یا ایجاد پایگاهی برای جامعه و حکومت اسلامی را به عنوان هدف پیامبر (ص) از فرستادن مهاجران به حبشه عنوان کردهاند. این مقاله در صدد بررسی هدف از مهاجرت به حبشه با استفاده از اطلاعات موجود است و آزمودن این فرضیه است که در جریان هجرت مسلمانان به حبشه، پیامبر (ص) درصدد ایجاد پایگاهی برای اسلام در خارج از مرزهای حجاز و بیرون از منطقه قابل دسترس قریش بودهاند. امری که با هجرت به حبشه تأمین نشد و بعدها البته در جغرافیایی نزدیکتر، هجرت به یثرب تأمین گردید.
