جل اسب، یکی از مهمترین و ضروریترین دستبافتههای عشایر قشقایی است که از زمان حضور اسبب در جامعه ایلی، همواره مورد توجه و استفاده بوده است. در این بافته، بافنده علاوه بر سعی در ارائه جلی با دوام و کیفیت بالا، اهتمامی ویژه به بُعد زیباشناختی )نقش و رنگ( آن داشته اسبت. از ایبن رهربذر، همنشینی دو عنصر تجسمی نقش و رنگ در جلهای قشقایی، آنرا به یک اثر هنبری ببومی و عشبایری )کاربرد جلها بهواسطه تغییر شیوه زندگی، منسوخ شده است(، تبدیل نمودهاست که امروزه زینتبخبش مجموعهها و موزههای مشهور جهان است. این مقاله بر آن است تا جلهای نقبش ااووسبی را از من بر زیباشناختی بررسی، تحلیل و معرفی نماید. از اینرو، تعداد سی جل از منابع مختلف جمعآوری و مبورد مطالعه قرار گرفت. یافتههای پژوهش چنین است: نقوش در نمونههای انتخابی به چهار ابقبه جبانوری )حیوانات و پرندگان(، انسانی، گیاهی و اشکال هندسی تقسیم میشود که از این میان نقوش جبانوری و به اور خاص نقش پرنده ااووس در برگه های متنوع، بیشترین حضور را هم بهصورت تبک نرباره و هبم بهصورت تکرار در قالب نوارهای افقی، در زمینه جلها دارند. همچنین تعداد رنگهای بهکار رفته در این بافتهها بین 8 الی 12 رنگ است که عبارت است از قرمز، آبی، سرمهای، سبز، زرد، نارنجی، عنابی، سیاه، سفید، خرمایی، قهوهای باز و سیر. همچنین فن بافت جلها، سوزنی و قالی بری )ترکمن نقبش ( اسبت . این پژوهش از نوع بنیادین و روش تحقیق از نوع تحلیلی ب توصیفی است. شیوه گبردآوری داده هبا نیبز توأمان بهصورت کتابخانهای و میدانی، جستجو در موزهها و مجموعههای معتبر، بوده است.
