قالی دست بافت ایرانی، بر مبنای تعاریف و شاخص های تعریف و تعیین شده برای صنایع فرهنگی و هم چنین به واسطه دارا بودن این شاخص ها و مؤلفه های دیداری، نمادین و زیباشناختی که در خود نهفته دارد، یکی از اصیل ترین و دیرین-ترین صنایع فرهنگی و خلاق ایران و جهان به شمار می رود. این پدیده بومی و هنر ملی، براساس ویژگی های پایدار فرهنگی خویش، یک کالای جهان شمول با وجوه مختلف فرهنگی(هنری)، نمادین، خلاق و اقتصادی به شمار می رود. در این مقاله، قالی ایرانی این هنر ملی و بومی به عنوان یک کالای فرهنگی همراه با نمونه هایی معرفی می گردد. پژوهش حاضر از نوع توسعه ای و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری داده ها، به صورت کتابخانه ای است.
