حکمت و اندیشه بسته بندی، به طور ضمنی احترام به مصرف کننده است. بسته بندی در حقیقت شخصیت و شخصیت دادن به محصول است. بی اهمیت بودن نسبت به شخصیت، بی ارزش بودن محصول را تداعی می کند. اهتمام داشتن به نظام بسته بندی محصولات، در واقع اهتمام به محصول و احترام به مشتری و بالابردن ضریب تصمیم گیری خریدار است. صنایع-دستی و هنرهای سنتی ایران به عنوان یکی از مهم ترین مؤلفه های صادارت غیرنفتی و مطلوب ترین عنصر فرهنگی ایران در پهنه ی جهانی به لحاظ کیفیت تولید و تناسب کاربرد و زیبایی برای جهانیان، از جمله حوزه هایی است که در حوزه بسته-بندی روزآمد و کارآمد، مغفول و جامانده است. به گونه ای که امروزه این مقوله به یکی از چالش های صنایع دستی تبدیل شده است. تصمیم گیری و اجرای برنامه های مفید و مطلوب برای بسته بندی استاندارد و رضایت مند مشتری در گستره صنایع دستی، تاکنون جایگاهی نداشته و به صورت جدی دنبال نشده است. چه این که خلاء ناشی از آن، از ارزش و اعتبار و ماهیت وجودی صنایع دستی چه در بُعد کاربردی و چه در بُعد زیباشناختی آن کاسته است. بسته بندی ظاهر یک اثرهنری و بخشی از ارزش مادی و معنوی صنایع دستی است. یک اثر فاخر صنعت دستی هرقدر هم که یک شاهکار هنری باشد اما درون یک نایلون گذاشته شود یا کاغذی به دور آن پیچیده شود و یا بسته بندی شایسته ای نداشته باشد، به واقع اعتبار و ارزش قابل توجهی برای خریدار خود نخواهد داشت. در این مقاله به بسته بندی صنایع دستی و عناصر مؤثر و مرتبط با نظام بسته بندی صنایع دستی پرداخته می شود. پژوهش پیش رو از نوع تحقیق بنیادین و روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.
