مهرناز حاتمی

در این پژوهش بذرهای بذرالبنج در معرض نانولوله های کربنی تک دیواره ) SWCNTs ( در غلظت های مختلف تحت 1 مگا پاسکال( به مدت 11 روز قرار گرفتند. سپس فاکتورهای جوانه زنی / 0 تا 5 / سطوح مختلف تنش خشکی ) 5 ارزیابی گردید. همچنین به بذرهای جوانه زده اجازه داده شد تا به مدت 7 روز در همان محیط کشت برای واکنش های بیشتر دانهال نسبت به تغییرات فیزیومورفولوژیکی و بیوشیمایی در تیمارهای به کار رفته شده رشد نمایند. بذرها در مواجه با تنش رطوبتی کاهش درصد و میزان جوانه زنی، طول ریشه، شاخشاره و شاخص بنیه بذر را نشان دادند. اما تیمار با نانولوله های کربنی تک دیواره در غلظت های کم ) 1-μg ml 100 و 50 ( به طور معنی داری تنش خشکی القاء شده را تنها تا سطوح متوسط تغییر داد. افزایش جوانه زنی و رشد با افزایش جذب آب، بیان زیاد مکانیسم های دخیل در هیدرولیز نشاسته و کاهش در شاخصهای صدمات اکسیداتیو نظیر پراکسید هیدروژن، محتوای مالون دی آلدهید و نشت الکترولیت همراه بوده است. همچنین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز ارزیابی گردید. بیوسنتز متابولیت های آلی خاص نظیر پرولین، پروتئین، فنل سبب بهبود عملکرد گیاه در شرایط تنش خشکی القاء شده با پلی اتیلن گلایکول گردید. غلظت های بیشتر نانولوله های کربنی تک دیواره اثرات بازدارندگی قابل توجهی بر واکنشهای جوانه زنی در شرایط تنش رطوبتی داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهدکه نانولوله های کربنی تک دیواره می توانند در غلظت بهینه نقش چشمگیری درجوانه زنی بذرالبنج داشته باشند