بذر یک گیاه جنینی موجود در پوشش حفاظتی بافت مادری (پوسته) است. به‌طور کلی بذر شامل یک منبع حاوی مواد غذایی در بافتی مجزا (آندوسپرم) است، اگرچه در بسیاری از موارد تمام مواد غذایی طی مراحل نمو توسط برگ‌های بذر (لپه ها) جذب می‌شود. نخستین وظیفۀ بذر، تولید مثل و تکثیر است. این ضرورتاً به افزایش تعداد گونه‌ها منجر نمی‌شود. در جمعیت پایدار، هرگیاه بالغی سرانجام از طریق گیاه بالغ دیگر جایگزین می‌شود. این عمل به‌وسیلۀ تولید تعداد زیادی نتاج حاصل می‌شود، که بیشتر آنها قبل از رسیدن به مرحلۀ بلوغ از بین خواهند رفت. بنابراین، یک بذر علاوه‌بر تکثیر، نقش‌های متعددی دارد. اندازۀ کوچک بذر (حداقل در مقایسه با والدینش)، موجب پراکنش مطلوب و مهاجرت آن به نواحی جدید می-شود. به‌علاوه، بسیاری از بذرها می‌توانند دامنۀ وسیع‌تری از شرایط محیطی بهویژه حدود نهایی خشکی و درجۀ حرارت را نسبت به گیاهان بالغ تحمل کنند. توانایی بذرها برای تحمل یک دوره بازداری نمو و ماندگاری در وضعیت رکود ، به‌عنوان ابزاری برای بقای بسیاری از گونه‌ها حائز اهمیت است، اما این مورد بهویژه برای گیاهان یکساله که همانند گیاهان بالغ نمی-توانند طی دوره‌هایی در مواجهه با شرایط نامساعد مانند سرمای فصلی یا خشکی زنده بمانند، بسیار حیاتی است.
