قرآن کریم در آیات مختلف، برای اثبات امکان رستاخیز انسان پس از مرگ، به تبیین مراحل تکامل انسان در دوران جنینی پرداخته است. پژوهش حاضر درصدد است تا اثبات کند که این آیات که حاوی اشارات و شگفتی های علمی است، از زیبایی بلاغی و آوایی نیز برخوردارند. تفسیر ادبی و علمی آیات مورد نظر با روش توصیفی ـ تحلیلی، از منابع موثّق کتابخانه ای انجام شده است؛ همچنین از یافته های قطعی جنین شناسی، برای فهم دقیق تر تفسیر آیات استفاده گردیده است. در این تحقیق، در آیات 17 و 18 نوح، آیات 5 تا 8 طارق، آیات 45 تا 47 نجم، آیات 12 تا 16 مؤمنون و آیه 5 حج؛ شش مورد اشاره و شگفتی علمیِ جنین شناختی و بیش از 40 مورد زیبایی بلاغی ارائه گردیده است. این یافته ها نشان می دهد که شگفتی های علمی آیات ناظر به جنین شناسی با اعجاز ادبی همراه شده است.
