ملک سلیمانی مهرنجانی

هدف : بیس فنول آ یک آلاینده زیست محیطی با اثرات استروژنیک است که موجب استرس اکسیداتیو در بافت بیضه می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه به عنوان یک آنتی اکسیدان بر بافت بیضه موش های تیمار شده با بیس فنول آ بود . مواد و روش ها : در این مطالعه 24 سر موش نر بالغ (NMRI) به چهار گروه (6=n) : کنترل ، بیس فنول آ (mg/kg/day 200) ، روغن سیاه دانه (ml/kg/day 5) و بیس فنول آ + روغن سیاه دانه تقسیم شدند. پس از 34 روز تیمار دهانی با تعیین وزن موش، بیضه راست خارج و فیکس شد. پارامترهای مورفومتریک بافت بیضه پس از انجام برش گیری، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی هایدن هاین آزان ، توسط روش استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل آماری شد و تفاوت میانگین ها در حد P<0.05 معنی دار در نظرگرفته شد. نتایج: میانگین حجم لوله های منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایشی، قطر، ضخامت غشاء پایه، تعداد سلول های اسپرماتوسیت، اسپرماتیدگرد ودراز، اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی در گروه بیس فنول آ نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). پارامترهای حجم لوله های منی ساز، سلول های اسپرماتوسیت، اسپرماتیدگرد و دراز و سرتولی در گروه بیس فنول آ+ روغن سیاه دانه به صورت معنی داری در مقایسه با گروه دریافت کننده بیس فنول آ افزایش یافت (P<0.05) اما این افزایش در پارامترهای دیگر معنی دار نبود. بحث: مصرف همزمان روغن سیاه دانه و بیس فنول آ از اثرات نامطلوب بیس فنول آ بر بافت بیضه موش بالغ جلوگیری نمود.