کابل ها به عنوان اعضای باربر در پل های کابلی خودایستا نقش مهمی را ایفا می‌نمایند. شواهد گذشته نشان می دهد که در طول عمر بهره برداری این سازه ها ایجاد آسیب و گسیختگی در کابل ها اجتناب ناپذیر است. با توجه به قرارگیری برخی از این پل ها در مناطق لرزه خیز، در پژوهش حاضر تأثیر گسیختگی کابل های متوالی بر ظرفیت لرزه ای نهایی پل های کابلی خودایستا در حوزه فرکانس بررسی شده است. برای این منظور در گام نخست پل یادبود بیل امرسون برای تهیۀ مدل عددی در نرم افزار اپنسیس انتخاب شد و پس از اعتبارسنجی مدل عددی و فرض وجود تعداد مختلف کابل دارای نقص، سازه تحت شدت‌های مختلف زلزلۀ سوپراستیشن هیلز تا لحظۀ خرابی مورد تحلیل دینامیکی غیرخطی قرار گرفت و پاسخ شتاب وسط عرشه در هر سه جهت و پاسخ شتاب نوک برج در دو جهت طولی و عرضی رصد شد. در ادامه با بهره گیری از تبدیل فوریه نتایج در حوزۀ فرکانس استخراج شد و با استفاده از روش طیف توان پیک‌های مهم فرکانسی انتخاب و سپس نتایج با فرکانس‌های اصلی سازه مقایسه شد و پل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که علی‌رغم گسیختگی دو کابل دارای نقص، ظرفیت پل کاهش چشمگیری ندارد؛ اما با گسیختگی سه کابل دارای نقص ظرفیت لرزه ای پل کاهش یافته و با تغییر محتوای فرکانسی پل باعث وقوع پیک های فرکانسی در فرکانس های ارتعاشی سازه می شود و چنانچه چهار کابل دارای نقص هنگام زلزله گسیخته شوند، خرابی پیش رونده باعث فروریزش پل خواهد شد. همچنین مشخص شد که حساسیت پاسخ عرشه در راستای عرضی نسبت به جهت های دیگر بیش تر است که این موضوع باید در طراحی عرشه در استانداردها بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
