اهمیت شایستگی های حرفه ای به عنوان یک امر توسعه دهنده در آموزش عالی، ایجاب می کند که به طور پیاپی و با توجه به شرایط موجود و نیازهای افراد مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. عدم توجه به این امر در نظام آموزش عالی صنایع دستی ایران و هم چنین، کاربرد برنامه درسی ثابت و با رویکردی یک سان از سال 1366، سبب شد که پژوهش حاضر با هدف شناسایی شایستگی های حرفه ای مورد نیاز دانش آموختگان دوره کارشناسی صنایع دستی به این مساله بپردازد. بر این اساس، پرسش های پژوهش چنین مطرح می گردد که: 1) شایستگی های حرفه ای مورد نیاز دانش آموختگان دوره کارشناسی صنایع دستی از دیدگاه صاحب نظران کدامند؟ 2) اعتبار و اولویت شایستگی های شناسایی شده از منظر صاحب نظران چگونه است؟ پژوهش از منظر هدف توسعه ای کاربردی، و از حیث روش آمیخته اکتشافی محسوب می شود. جمع آوری داده ها در بخش کیفی به روش مصاحبه نیمه ساختار یافته و ابزار فرم مصاحبه صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش، اعضای هیات علمی رشته صنایع دستی در دانشگاه های ایران است که 24 نفر از آن ها به روش نمونه گیری نظری انتخاب شدند. مصاحبه ها به روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی متن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نهایتا، شایستگی های حرفه ای دانش آموختگان این رشته در 15 شاخص اصلی و در سه حوزه دانش، مهارت و نگرش به دست آمد. در ادامه، برای اعتباریابی و اولویت بندی شاخص ها از روش دلفی و ابزار پرسش نامه محقق ساخته بر مبنای طیف پنج درجه ای لیکرت استفاده شد. با توجه به نتایج، تمامی شاخص ها مورد تایید قرار گرفت و اولویت آن ها نیز از منظر جامعه پژوهش تعیین گردید. می توان نتیجه گرفت، برای دست یابی به اهداف توسعه و پاسخ-گویی به نیاز های حرفه ای دانش آموختگان، آموزش عالی و دانشگاه های مجری صنایع دستی باید شایستگی های حرفه ای به دست آمده را به شکلی کاربردی در برنامه درسی و آموزش این رشته مورد توجه قرار دهند.
